اجزای سوزن و توپی برای مصارف پزشکی

هنگام بحث در مورد اجزای سوزن و هاب، ما معمولاً به سوزن های زیرپوستی اشاره می کنیم که در محیط های پزشکی و مراقبت های بهداشتی استفاده می شوند.در اینجا اجزای اصلی سوزن و توپی زیرپوستی آورده شده است: توپی سوزن: توپی بخشی از سوزن است که شفت سوزن در آن متصل است.این معمولاً از پلاستیک یا فلز درجه پزشکی ساخته شده است و اتصال ایمن و پایدار به دستگاه‌های پزشکی مختلف مانند سرنگ‌ها، لوله‌های IV یا سیستم‌های جمع‌آوری خون فراهم می‌کند. شفت سوزن: شفت قسمت استوانه‌ای سوزن است که از هاب و وارد بدن بیمار می شود.معمولاً از فولاد ضد زنگ ساخته می شود و بسته به کاربرد مورد نظر در طول ها و اندازه های مختلف موجود است.شفت ممکن است با مواد خاصی مانند سیلیکون یا PTFE پوشانده شود تا اصطکاک را کاهش دهد و راحتی بیمار را در حین جاگذاری بهبود بخشد. اریب یا نوک: مخروطی یا نوک انتهای تیز شده یا مخروطی شفت سوزن است.این اجازه می دهد تا برای نفوذ صاف و دقیق به پوست یا بافت بیمار.بسته به هدف مورد نظر سوزن، مورب می تواند کوتاه یا بلند باشد.برخی از سوزن ها ممکن است دارای ویژگی ایمنی مانند یک کلاه جمع شونده یا محافظ باشند تا خطر آسیب تصادفی ناشی از سوزن را به حداقل برسانند. کانکتور قفل یا لغزش Luer: کانکتور روی هاب جایی است که سوزن به دستگاه های پزشکی مختلف متصل می شود.دو نوع اصلی کانکتور وجود دارد: قفل لوئر و لغزش.کانکتورهای قفل لوئر دارای مکانیزم رزوه ای هستند که اتصال ایمن و بدون نشتی را فراهم می کند.از سوی دیگر، کانکتورهای لغزنده دارای رابط مخروطی شکل صافی هستند و برای اتصال یا جدا شدن از دستگاه نیاز به حرکت پیچشی دارند. ویژگی‌های ایمنی: بسیاری از اجزای سوزن و توپی مدرن دارای ویژگی‌های ایمنی داخلی هستند که به جلوگیری از آسیب ناشی از سوزن کمک می‌کنند.این ویژگی ها ممکن است شامل سوزن های جمع شونده یا سپرهای ایمنی باشد که به طور خودکار سوزن را پس از استفاده می پوشانند.این ویژگی‌های ایمنی برای کاهش خطر آسیب‌های تصادفی ناشی از سوزن و افزایش ایمنی کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و بیمار طراحی شده‌اند. توجه به این نکته مهم است که اجزای سوزن و توپی خاص بسته به کاربرد مورد نظر و سازنده می‌توانند متفاوت باشند.رویه ها و تنظیمات پزشکی مختلف ممکن است به انواع مختلفی از سوزن نیاز داشته باشند و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اجزای مناسب را بر اساس نیازهای خاص بیمار و روش انتخاب می کنند.